Matepetin Bapa

Mabelat Désa Tuminghal dogén. Uling bulihané di Batu Kiping ka bulihané di Tuminghal, ten madan joh, tuah jalanan telung dasa menit. Kaling cara mangkiné ampun sanget aluhanga yéning di nujuné luwas magedi-gedian uli jumah. Uling Batu Kiping ka dulu, wénten karobelah méter johné, méngkol kangin, mampan teked di tebén seman Gamongané, wénten telungatus méter johné, ampun wénten rurung dadi entasin sepéda motor. Kapi rurung tanah, di masan endangé élah entasin sepéda motor.

Uling tebén seman Gamongané teked dajan Pura Puseh Tuminghalé, wénten domas méter johné, rurung maaspal hotmixed nyerodin, kari nyalig gati aspal rurungé. Uling dajan Pura Puseh Tuminghalé ka dulu, wénten siyu méter johné mancan teked baan di dulun Pura Pamujaané di Linggamanik. Uling dulun Pura Pamujaané nyerodin ngalih umah Ayu Suraté. Aluh. Élah. Matepetin bapa sakit, ten gati sanget sisu baana jajemaké. Ten kakeneh baana, ten madan tuyuh, ten madan sisu, nanghing ten gati maan maléngkas magedi lakar kija-kija ané madan joh, kapi ten madan joh gati. Cara pajalan anak kena pagemeng bun mingmang. Selun-selun ampun tengai. Selun-selun ampun teduh. Selun-selun ampun telebteb. Selun-selun ampun peteng. Peteng. Lemah. Peteng. Lemah. Begbeg buleh ngalekeh. Begbeg kénten dogén ané tepuk, nanghing ten tepuk-tepuk baan bongkol muncuké.

Déréng suwud Aru Supat madaarin bapanné, sop-sopina bubuh sumsum, munyi maklenting di handphone Aru Supaté. Ayu Surat ané maang chat nika. Handphone luwung cara mangkiné dadi gaé notifikasi ngawidi. Wénten chat uling I Sendi, kéné munyin notifikasi-né. Wénten chat uling I Tampul, lén munyin notifikasi-né. Cutet dadi gaé apang malén-lénan munyin notifikasi-né, aluhan baan ngingetin sira mirib ané maang chat. Ampun suwud madaarin bapa bubuh sumsum, ampun kedas masutsut piring wadah bubuh sumsumé, mara nyekenang Aru Supat mecil handphone.

“Kanti kiyap ngantiang mara teka pasauté,” chat Aru Supaté timbala chat tekén Ayu Surat. Ampun antianga gati.

“Mara suwud madaarin bapané bubuh, Yu,” ngreceb jrijin Aru Supaté ngetul-ngetul tastrané, énggal teked chat Aru Supaté di handphone Ayu Suraté.

“Makelo gati. Kereng gati i bapa naar bubuh?”

Makeneh-keneh Aru Supat lakar ngetul tastra pasilur kemikan bibih. Di jokan liwaté, di lepeté bisa mimpas tatujon tekén panampéné. Wénten ka sanggah, wénten ka paon. Di kéntené bisa kanti ngemasin nyen baana. Ketil nyatwa ten tepuk klisat, kapi aluh gati teked satwané. Nyatwa ten tepuk klisat, lampias gati pesu satwané, cara ten wénten ané nyantulin. Yéning mapangidih luten tekén Ayu Surat, di kapahé apang selananga maseeban kumah Aru Supaté, apang tawanga pajalan Aru Supaté matepetin bapa sakit. Béh, ten. Ten. Ngujang kanti nagihang? Ngujang kabyaparan idupé ideh-ideh indengang? Lepet gelah bakat lumbar. Yéning kitana, tekaina. Ten kitana, ten tekaina.

“Awaregan raganné dogén. Ten taén lebihan,” payu nika ané ketula tekén Aru Supat.

“Bin mani atehang tiyang ka Ujung.”

“Kali napi?”

“Semengan.”

“Jam?”

“Kutus.”

“Nggih.”

Busan-busan Aru Supat medasang handphone, ngati-ati chat uling Ayu Surat. Ten gati wénten maklenting. Ten wénten chat teka. Ati-ati, ten teka-teka. Ten ati-ati, busan-busan teka. Bin celepanga handphone Aru Supaté di kantong celananné. Nyagjag Aru Supat sig bapané. Aru Supat nakonin bapanné, “Bedak, Wa?”

“Sing.”

“Kari seduk?”

“Sing.”

“Ampun wareg?”

“Ba.”

Pedasanga muan bapanné. Pelék amul batuan jagungé abatu ngatekul di pinghalan bapan Aru Supaté. Cara paturu ten dadi kalahan. Makaduang anéh pinghalan bapan Aru Supaté misi pelék amul batuan jagungé abatu. Ten ngehanga méh dugasné masopin bapanné bubuh. Nyemak tisu Aru Supat abidang anggona ngediang pelék bapanné. Ketul-ketulanga tisuné anggona nuduk pelék. Ilang pelék, kecah-kecuh bapan Aru Supaté. Telah Aru Supat cuhcuha. Ampun telah cuhcuha, mara pesu dayan Aru Supaté. Tisu anggona nekep bibih bapanné apang ten sambeh poos bapanné.

“Ongkeb gati té,” maclepeh bapan Aru Supaté, mara gati Aru Supat suwud ngutang tisu ka tas kréséké ané anggona tongos menpen mis.

“Men lakar mandus, Wa?” Aru Supat nakonin bapanné.

“Mandus ya. Ongkeb gati kétang.” Patakon nyelamparang palud, maan pasaut nyajaang. Niki mara madan guyu-guyu celor. Sangkaning guyu, timbalina tekén ané pasaja. Tan hana karma tan maphala. Kénten mirib.

“Ampun peteng té niki, Wa. Lakar mandus masih?” Sina napi dadi klipekang, apang nyak buwung nagih mandus.

“Nak ongkeb gati kétang.”

“Nggih, bin jebos naké. Tiyang lakar ngaé yéh anget malu.”

Bapan Aru Supaté ten pesu pasaut. Ka paon lakuna Aru Supat, nungkedang panci ané belih di komporé, panci sedengan baas duang kilo yéning di nujuné anggona nepeng, bekina gati ngisinin yéh. Ngantiang mancan maluab yéhé, Aru Supat nyeluk kantong celana, nyemak handphone. Ten wénten bin chat uling Ayu Surat. Mangsegan Aru Supat mangkihan. Cara anak madekesan. Cara anak madeepan. Cara kari wénten ané déréng nyarik di keneh Aru Supaté. Keneh gelah ten kakeneh baan, kaling keneh anak, joh para kakeneh baan. Data-data bakat rambang.

Maluab yéh angeté, ka kamar mandi lakuna Aru Supat, nyemak émbér badeng. Di émbéré nika turuhanga yéh angeté. Bin luten abana ka kamar mandi émbéré ané ampun misi yéh anget nika. Turuh-turuhina yéh nyem luten, di bak kamar mandiné sélong-sélonganga, kanti bek yéhé di émbéré. Yéh anget tumpuhina yéh nyem. Asikut dadi anggos mandus.

Nyagjag Aru Supat sig bapanné, “Payu mandus, Wa?”

“Payu ya. Ongkeb gati kétang.”

Lima kenawan Aru Supaté nyeluk ka betén baong bapanné. Lakar mangunang bapanné. Ten matingtingan baana bapanné tekén Aru Supat.

“Ampunang naké ngalawan, Wa. Lemuhang naké basangé. Ampunang kenyatanga kénten, apang nyidayang baan tiyang mangunang wa.”

“Anak sakit kétang,” pesak pasaut bapan Aru Supaté. Dengkika Aru Supat. Peraha bapa nengkikin panak, baana ngarupaka. Cara kendangé, abina iya, tikula iya, usuh-usuhina iya, pukpukina masih iya.

“Wa ngalawan, kenyatang wa basang wané, ten nyidayang baan tiyang mangunang wa.”

“Anak sakit kétang.”

“Napiné sakitang wa?”

“Basangé.”

“Lemuhang naké basangé, ten ampun sakit basangé wa bangunang tiyang.”

“Nah.”

Bin Aru Supat nyeluk betén baong bapanné. Ten dadi baana Aru Supat mangunang bapanné. “Bané kari ngalawan, Wa?”

“Sakit kétang?”

“Ampunang naké ngalawan, ten ampun sakit.”

“Sakit, lawan ya.”

“Men buwung lakar mandus?”

“Payu ya.”

“Ampunang naké ngalawan.”

“Nah.”